My day ... today...

Σήμερα όπως και κάθε άλλη μέρα ξύπνησα ... (αλλίμονο αν δεν ξυπνούσα!) κατά τις 06:50 όπως και κάθε μέρα για να πάω στην δουλειά. Μετά από 3 φορές που χτύπησε το ξυπνητήρι σηκώθηκα, ντύθικα και έφτασα στην δουλειά κατά τις 7:23 (3 λεπτά καθηστέρυση... εντάξυ δεν έγινε και τίποτα).

Με το καλημέρα (αφού πήρα το πρωινό μου καφεδάκι) κατευθείαν στη δουλειά. Σου είπα ότι έχουμε ξεκινήσει και φτιάχνουμε τα καλώδια για τους δακτύλιους ε; Αρχίσαμε λοιπόν μαζί με άλλους 2 συναδέλφους για να τελειώσουμε τα καλώδια και να τα περάσουμε σε αυτό που στήθηκε. Παράλληλα έφτιαχνα και έξι 2Mbit modem για έναν πελάτη (δεν μπορώ να πω για ποιόν...) με V.35 Interface και ταυτόχρανα να κάνω update τα λάπτοπ της δουλειάς (56 critical updates παρακαλώ ...). Λογικό αν υπολογίσεις ότι ο προηγούμενος δεν τους είχε κάνει ποτέ.

Τελειώσαμε στις 16:20 και παίρνω το μηχανάκι μου για να γυρίσω σπίτι. Δεν έβαλα το κράνος (το ομολογώ) γιατί ως αρκετά παλίο έχει αρχίσει και ξευτίζει από μέσα με αποτέλεσμα να χιονίζω όποτε το βγάζω. (Υπόσχομαι ότι θα πάρω καινούργιο μόλις πληρωθώ!). Εκεί λοιπόν που πήγαινα, να σου δύο ζητάδες να περιμένουν στο φανάρι για να ανάψει το πράσινο. Μου κάνει ο ένας σήμα με το κεφάλι του να κάνω στην άκρη... έρχεται και αρχίζει ο εξής διάλογος:

- "Το κράνος;"
- "Εε, έχει αρχίσει και ξευτίζει και γι'αυτό δεν το φοράω..."
- "Χαρτιά έχουμε;"
- "Φυσικά". Και του τα δίνω.
- "Τι δουλειά κάνετε κύριε ...;"
- "Δουλεύω στον ΟΤΕ".
- "Μάλιστα, επειδή σε βλέπω καλό παιδί σου κάνω απλά παρατήρηση. Μπορείς να φύγεις."
- "Ευχαριστώ."

Άντε την γλυτώσαμε πάλυ" και συνεχίζω για το σπίτι που με περίμενει η ψαρόσουπα... ΣΛΟΥΡΠ!